Tam on aydır (2 Mart 2022'den beri) sadece et yiyorum.
%99 diyelim. Hiç kimse mükemmel değil :)
- et
- su- maden suyu
- tuz (rafine edilmemiş kaya tuzu)
Evet yediklerim bunlar. (bir de çay /kahve — bunları da çıkaracağım. kendimi hazır hissedince). Bundan başka birşey yersem yani kaçamak yaparsam kaçamaklarımın da hayvansal olmasına dikkat ediyorum.
Mesela yumurta ve tereyağ. Et diyetinin olmazsa olmazları, hem hazırlaması kolay hem pişirmesi kolay. Ama benim gibi aşırı hassasiyeti olan kişiler için bu ikisi bile problem oluşturuyor. Peynir de etçil beslenme (carnivordiet) için pratik bir besin ürünü, ama bir çok insan gibi, peyniri de sindiremiyorum. Ben peyniri çok seviyorum ama o beni sevmiyor.
Buna rağmen arada bir çikolata kaçamağım da oluyor. Ayda bir falan.
Yeni ortamlarda, yeni insanlarla konuşmalarımda diyetimden bahsetmemeye özen gösteriyorum. Çünkü insanlar inanılmaz tepkiler veriyorlar. Sadece kola ve abur cubur ye kimse birşey demez ama niyeyse et deyince herkes birden öleceğimi falan varsayıyor :)
Kimse farkında değil ama, beynimiz ete karşı bayaaaaa formatlanmış. “aman az ye aman hele yağını hiç yeme…” ne kadar ete karşı bir fobi olşturulmuş.
Çok fayda gördüm. Hele ikinci covid’i geçirdikten sonra vucüdum çok sarsılmıştı. Kaşıntı, alerji, romatizma, depresyon, brain-fog, bitkinlik, aşırı halsizlik, diş eti rahatsızlığı (dişimi fırçalayamaz duruma gelmiştim, uyku sorunu, uykudan uyanamama, uykudan aşırı başağrısı ile kalkma… hepsinde iyileşme gördüm. Yani şu anda tamamen sıfır olmadılar ama bayağı azaldılar. Eğer biraz peynir vs yersem ertesi günü başağrısı ile uyanıyorum ve daha kaç gün öncesine kadar her gün böyle kalkıyor olduğumu hatırlıyorum.
En çok da enerjim değişti. İnsan bu kadar enerjik oluyor muymuş? Bunu hissetmeyeli yıllar olmuştu.
İyileşmelerim daha belirgin olabilirdi ama ben diyetimin dördüncü ayında ağır bir ameliyat geçirdim ve bir ay boyunca diyeti bozdum. Tabi bir de almak zorunda olduğum antibiyotikler ve ağrı kesiciler üstüne de ameliyat gibi fiziksel bir travmayı vücudun kaldırması ve kendini iyileştirmesi vs derken iyileşme sürecim derin bir yara aldı ama buna rağmen şu anda gayet iyi durumdayım.
İyi ki bu diyet karşıma çıkmış. Yeniden dünyaya gelmiş gibi hissediyorum. Karanlık, fırtınalı, yorgun, depresif bir dünyadan sanki güneşli bir güne uyanmış gibiyim. Yıllardır bunu yaşamamıştım.
Bunu yapmam zor olmuyor mu?
Oluyor. Zor oluyor. Ama insanoğlunun en en güzel özelliği bence adaptif olması. Yani her şeye ama herşeye alışma kabiliyetinin olması. Bir müddet sonra zor diye gördüğünüz şey gayet normal ve sıradan oluyor. Yaptıkça irade kaslarım güçleniyor.
Herkese tavsiye ediyorum. Özellikle de sağlığından muzdarip olanlara.
Sağlığın, enerjin, canın kanın yerindeyse… devam et. Ama bir çıkış yolu arıyorsan, ve doktorlar sadece ilaç firmalarının cebini doldurmaya gayret ediyorlarsa, senin sağlık problemlerini, ilerde daha çok başka problem yaratacak ilaçlarla örtmeye çalışıyorlarsa, et ye! iyileş.
Et ye ve iyileş.
Ete karşı dünyada bir savaş başlatılmış zaten. İlerleyen günlerde yıllarda bu daha ciddi bir boyuta varacak. Tedbir almalı ama nasıl?